Czy można wysłać pracownika na urlop bezpośrednio po chorobie trwającej powyżej 30 dni?

Urlop udzielony bezpośrednio po długotrwałej chorobie od dawna budzi wiele pytań i wątpliwości. W obecnym stanie prawnym nigdzie nie została wskazana bezpośrednia odpowiedz na tą kwestię, więc należy się tu posiłkować wyrokami Sądu Najwyższego. Zgodnie z Kodeksem pracy, pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika powracającego ze zwolnienia lekarskiego trwającego ponad 30 dni, jednak co w sytuacji, gdy pracownik po zakończeniu absencji chorobowej złożył wniosek o urlop wypoczynkowy? W tym wpisie omówię jak w praktyce wygląda udzielania urlopu bezpośrednio po długotrwałej absencji pracownika z powodu choroby oraz jakie stanowisko prezentują wyroki Sądu Najwyższego.

• Badania lekarskie po chorobie trwającej ponad 30 dni
• Czy pracodawca może udzielić urlopu wypoczynkowego bezpośrednio po chorobie trwającej dłużej niż 30 dni?
• Podsumowanie

Badania lekarskie po chorobie trwającej ponad 30 dni

Zgodnie z art. 229 § 2 Kodeksu pracy w przypadku niezdolności do pracy ponad 30 dni, spowodowanej chorobą, pracownik podlega kontrolnym badaniom lekarskim w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy. Natomiast, zgodnie z art. 229 § Kodeksu pracy pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego. Oznacza to, że aby pracownik mógł wrócić do pracy i ją świadczyć po absencji chorobowej, wykonanie badań kontrolnych jest obowiązkowe. Koszt wykonania badań lekarskich ponosi pracodawca, zgodnie z art. 229 § 6 Kodeksu pracy, a ich wykonanie przeprowadza się w miarę możliwości w godzinach pracy. Za czas niepowykonywania pracy w związku z przeprowadzanymi badaniami, pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia, a w razie przejazdu na te badania do innej miejscowości, przysługują mu należności na pokrycie kosztów przejazdu według zasad obowiązujących przy podróżach służbowych.

Czy pracodawca może udzielić urlopu wypoczynkowego bezpośrednio po chorobie trwającej dłużej niż 30 dni?

W sytuacji gdy bezpośrednio po długotrwałym zwolnieniu lekarskim pracownik wnioskuje o udzielenie urlopu wypoczynkowego pojawia się pytanie, czy bez aktualnego orzeczenia lekarskiego pracodawca może udzielić takiego urlopu. W obecnym stanie prawny, nie ma przepisów, które wprost regulują tą kwestię, jednak liczne wyroki Sądu przedstawiają dwa rozbieżne poglądy. Zgodnie z pierwszym, pracodawca nie musi wysyłać pracownika na badania lekarskie, o ile urlop rozpocznie się od razu po zakończeniu zwolnienia lekarskiego. Potwierdza to liczne orzecznictwo w tym m.in. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 marca 2008 r., sygn.akt: II PK 214/07:

,,Urlop wypoczynkowy polega na czasowym niewykonywaniu pracy na dotychczasowym stanowisku i już tylko z tego powodu nie można przyjąć, że niezbędnym warunkiem rozpoczęcia urlopu jest przeprowadzenie kontrolnych badań lekarskich. Badania te są niezbędne przed dopuszczeniem do wykonywania pracy, natomiast nieprzeprowadzenie ich przed urlopem nie pozostaje w sprzeczności z istotą urlopu wypoczynkowego”.

Według drugiego poglądu, pracodawca jest zobowiązany do skierowania pracownika na badania lekarskie po zakończeniu absencji chorobowej trwającej dłużej niż 30 dni, nawet jeśli pracownik nie powraca do pracy, tylko od razu kieruje się na urlop wypoczynkowy. Taki pogląd wyraził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 24 lutego 2015 r., sygn. akt: II PK 84/14:

,, Niedopuszczalne jest wyrażenie zgody przez pracodawcę na urlop wypoczynkowy w okresie niezdolności pracownika do pracy”.

Podsumowanie

Mając na uwadze powyższe, należy pamiętać, że każdy przypadek jest indywidualny, a Sądy w wydanych wyrokach analizowały konkretne przypadki w odniesieniu do zaistniałych sytuacji. Oznacza to, że każdy przypadek trzeba rozpatrywać indywidualnie. Jeśli jednak pracodawca wyrazi zgodę na udzielenie pracownikowi urlopu wypoczynkowego bezpośrednio po okresie długotrwałej absencji chorobowej pracownika, a pracownik nie świadczył pracy przez ani jeden dzień i zaczął korzystać z urlopu od razu, można przyjąć, że pracodawca nie naruszył art. 229 § Kodeksu pracy.

Podstawa prawna: 

art. 229 Kodeksu pracy 
wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 marca 2008 r., sygn.akt: II PK 214/07
wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 lutego 2015 r., sygn. akt: II PK 84/14